Σεβασμός is it not..?

Δεν σε σεβάστηκα και σε ξέχασα. Χρόνια πολλά Χ.

σεβασμός, αρσενικό:

   1. η εκτίμηση που δείχνουμε σε κάποιο πρόσωπο για τα ψυχικά και πνευματικά του χαρίσματα και τα κάθε λογής προσόντα του

   2. η τήρηση και η εκούσια συμμόρφωση σε νόμο, διάταξη, όρο κλπ

   3. η συμπεριφορά απέναντι σε κάτι που δεν προσβάλλει ή απειλεί την ταυτότητα, την ιδιαιτερότητα ή την ίδια την ύπαρξή του



Ο σεβασμός, λέξη που δηλώνει εξ ορισμού να τιμάς και να ακούς τους άλλους.
Να πειθαρχείς. Πειθαρχία δεν ορίζω τον καθωσπρεπισμό, στο κάτω κάτω όσοι με ξέρουν πραγματικά ξέρουν τα taboo που έχω καταρρίψει, τις απόψεις μου για τους ανθρώπους και τους κανόνες που διέπουν τη δική μου ζωή. Πειθαρχείς σε αυτούς τους κανόνες, πειθαρχείς στα θέλω σου, πειθαρχείς το εγώ και super-ego σου για να καταλήξεις η προσωπικότητα που είσαι.

Σεβόμαστε τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν, και τις βουλές τους (καλές οι κακές, γεγονός απόλυτα σχετικό ανάλογα με την εκάστοτε οπτική σου γωνία), την ελευθερία και πόσο μάλλον την απελευθέρωση της σκέψης και του λόγου. Σεβόμαστε την ίδια τη ζωή, τη δική μας και των άλλων, σεβόμαστε αυτό που εμείς οι ίδιοι είμαστε αλλά και αυτό που δημιουργήσαμε ή προτιθέμεθα να δημιουργήσουμε. Ο σεβασμός μας κάνει ανθρώπους.

Η όλη έννοια έρχεται όμως συγκριτικά με τον εαυτό μας. Όταν μάθεις να σέβεσαι τον εαυτό σου έχεις πια την ωριμότητα να σέβεσαι και τους συνανθρώπους σου άσχετα με τη διαφορετικότητά τους.

Ο σεβασμός έρχεται να ταυτιστεί συχνά με την αγάπη, άλλος την έχει έμφυτη, άλλος την έχει καλλιεργήσει και την έχει προσφέρει πολύ στη ζωή του, άλλος λίγο και άλλος καθόλου, ο δυστυχέστερος όλων κατά τη γνώμη μου. Η φιλία, ο έρωτας και τα λιγότερο ουσιώδη επακόλουθά τους στηρίζονται στο σεβασμό.
Όταν αυτός αρχίσει να ραγίζει όλα τείνουν να καταρριφθούν. Πληγώνεται η εμπιστοσύνη, τα συναισθήματα και οι ανθρώπινες σχέσεις θρυψαλιάζονται, όπως και να το κάνεις ότι σπάει δεν ξανακολλάει, χρειάζεται μεγάλη θέληση.

Σέβεσαι λέγοντας την αλήθεια, όπως όμως πρέπει να ειπωθεί, η αλήθεια πονάει συχνά, και ο πόνος με την απώλεια είναι αυτός που θολώνει την αντίληψή και την κρίση σου, και εκεί την πάτησες φιλαράκο, θες λίγο tact.

Για να ανθίσει η οποιαδήποτε σχέση απαιτεί το σεβασμό, φιλική ή και ερωτική αν είναι.

Αναλογίσου τον κόσμο που σε περιβάλει και τα προβλήματα που υπάρχουν, όλα πηγάζουν από την έλλειψη σεβασμού και την άσχημη κόρη αυτής, τη μνησικακία. Το εκνευριστικό αίσθημα ανωτερότητας που έχεις, η αναίδια που διασταυρώνεις το δρόμο ή που παρκάρεις πάνω στο πεζοδρόμιο, η αλαζονεία με την οποία προσβάλλεις τον συνανάνθρωπο και εμένα, ο κομπασμός με τον οποίο με κοιτάς και η ειρωνεία πίσω από τα λόγια σου, αυτά σκότωσαν τον έρωτα. Σαν πώς δεν ήταν όλα αυτά μαζί με  την υπεροψία των κατά καιρούς υπευθύνων-κορακιών, και μεταφορικά δαιμόνων, της εξουσίας, που δολοφόνησαν τα δικά μας όνειρα και ιδανικά?


target acquired

My Ideal Christmas!

Βραδιά Χριστουγέννων του '10 σήμερα, ακόμα προσπαθώ να συνέλθω από το χτεσινοβραδινό φαγητό πόσο μάλλον το ποτό και ετοιμάζομαι να τα επαναλάβω..!

Σήμερα θέλω να βγείτε, να ντυθείτε να φάτε, να πιείτε, να διασκεδάσετε και γενικώς να περάσετε καλά.

Μπείτε στο αμάξι (πριν πιείτε). Περάστε από τα σπίτια των φίλων σας φορτώστε άλλα 8 άτομα. Κάντε μια βόλτα στην πόλη σας αν έχετε και θάλασσα εκεί κοντά περάστε και από εκεί! Να δείτε τα φώτα στους δρόμους! Μετρήστε τα λαμπιόνια στα παράθυρα. Ψηφίστε το πιο απαίσια στολισμένο σπίτι σε όλη την πόλη.

Όταν όλα αυτά τελειώσουν πάρκαρε όπου βρεις, Ελλάδα είσαι στο κάτω κάτω, και καθίστε στο τραπέζι-στέκι σε εκείνο το καφέ στα στενά.! Όταν βαρεθείς να παίζεις μπιρίμπα και τα μαγαζί ξεμείνει από ελληνικό καφέ, φύγετε να πάτε σπίτι, γιατί εκεί σε περιμένει η οικογένεια.

Κωμικοτραγικές καταστάσεις εκεί, το jean σου έχει πολλές τρύπες, πώς αδυνάτισες έτσι? φάε κάτι, τι κάνει η Θεσσαλονίκη καλά? πώς πάνε τα αισθηματικά? (εδώ δεν κρατιέμαι άλλο πεθαίνω στα γέλια). Μου αρέσει το ενδιαφέρον τους και ας είναι υπερβολικό.

Ξαναστολίζομαι παίρνω τους κολλητούς τηλέφωνο και φεύγω πάλι από το σπίτι, κλείσαμε τραπέζι στο bar-club που μας αρέσει ωραία πρόσωπα εκεί και κάτι OMG λατέρνες και λατρεμένο kitsch να λικνίζονται ακούγοντας Adelle, ά ρε κακομοίρα και να ήξερες. Πολλές φωτογραφίες, λίγη βότκα, μερικά martini, και ελάχιστο gin μετά εγώ και το κατεστραμμένο στομάχι μου θα φύγουμε για αλλού!

Καλά Χριστούγεννα

Joyeux Noël

Frohe Weihnachten

και...

Merry Xmas 2 u all!!

target acquired

santa? is that you..?

Ημέρες ωραίες αυτές, ζωντανές, με καλούς φίλους και ακόμα καλύτερη διάθεση. Δεν λέω μια μικρή δόση μελαγχολίας πάντα θα την έχω, οι μέρες αυτές όμως μου αρέσουν!

Ευτυχώς έμπνευση αντλώ,  τις τελευταίες μέρες μου είναι εύκολο.

Προχτές πήγαμε στο μαγαζί που είχαμε πάει και μαζί, αυτή τη φορά σανγκριά.
Πίσω από μια μαύρη πόρτα πολλά post it κολλημένα και όλα να ζητούν κάτι, άλλα από το 2011, άλλα από τον Santa!

Δεν είμαι παιδί αλλά πιστεύω ακόμα, δεν ξέρω αν είσαι Άγιος, δεν ξέρω αν υπάρχεις, ξέρω ότι δεν μου έφερες εσύ το πράσινο πακέτο με την κόκκινη κορδέλα, αλλά ξέρω ότι πιστεύω στο "πνεύμα" των ημερών. Λίγο τα φωτάκια, λίγο το χιόνι, λίγο τα αρώματα στο σπίτι, και πολύ η αναμονή για το νέο χρόνο, σήμα κατατεθέν διαγραφής του παλιού. Όλα αυτά και τόσα ακόμα συνθέτουν το δικό  μου πνεύμα των Χριστουγέννων.

Ήταν το λαχανί χαρτάκι της "Μαρίας" που μου άρεσε τόσο:

"Άγιε μου Βασίλη,
φέρε μου ότι έχεις
ευχαρίστηση !

Α! πες μου κι ένα
μυστικό... Πότε θα
φέρεις την αγάπη στον
κόσμο αυτό;

                  Μαρία"

Με τις 2 φίλες μου έγραψα και εγώ

"Joyeux
       Noël"

στο ένα...







Στο δεύτερο πίσω από την ίδια μαύρη πόρτα, και σχεδόν στην κορυφή, εγώ ζήτησα εσένα..
Εσύ τι ζήτησες?

target acquired

Be them?

Νομίζω φταίει η τηλεόραση, ίσως και εσύ που περπατάς χωρίς καμία έγνοια στο δρόμο... είναι αυτό το πρότυπο που ακολουθούμε, δε θα με βγάλω απ'έξω

Be popular: και γιατί να είσαι? δεν σου αρκεί να μπορείς να πεις αυτοί είναι οι άνθρωποι που αξίζουν να με έχουν παρέα? θέλεις ντε και καλά να σε μοιράζονται πολλοί? και μετά ποιο κομμάτι σου θα μείνει για εσένα?

Be pretty: είσαι ωραίος στο λέει ο καθρέφτης. Δεν λέει ψέματα. Έχεις καθίσει ποτέ το βράδυ να συλλογιστείς? Ποια καλή πράξη έκανα σήμερα? Μοίρασα όσα χαμόγελα έπρεπε σήμερα? και τέλος να καταλήξεις να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.

Be in fashion: κακά τα ψέματα το image πουλάει πολύ. Αλλά τι πραγματικά θα σου προσφέρει? Για πόσο θα κρατήσει αυτό το αίσθημα αυτοπεποίθησης? Δεν είναι φθόνος αυτό που θα σου καλλιεργήσει? Δεν είναι ένα ατέρμονο υλιστικό κυνηγητό?

Be successful: και καλά γίνεσαι. Πόσους ποδοπάτησες για να το πετύχεις αυτό? Κατάφερες να επιτύχεις με την αξία σου? Μήπως απλά αυτό θέλεις να πιστεύεις? Πόσο απέχει η επιτυχία από την ευτυχία? Δεν είναι θέμα γραμμάτων ούτε προθέσεων είναι κενό αμέτρητο, δύο πράγματα διαφορετικά, ασυνδύαστα.

Be happy: ωραία η ευτυχία. Την εκτιμάς όμως όσο πρέπει?Και πότε θα καταλάβεις ότι είσαι ευτυχισμένος? Πώς θα το κάνεις αυτό αν δεν έχει καταλάβει πρότερα τη διαφορά της ευτυχίας από τη λύπη?

Πώς θα μάθεις να χαμογελάς πραγματικά χωρίς να μελαγχολήσεις?

Be smart: εδώ δεν ξέρω τι να πω, ίσως όντως χρειάζεται. Δεν είναι όμως τότε που ξεκινάς να κάνεις συλλογισμούς? Σκέφτεσαι λίγο παραπάνω? Προτιμάς να σκέφτεσαι ή να αισθάνεσαι? οκ και τα δύο, αλλά το να αισθάνεσαι σημαίνει να νοιάζεσαι, να αγαπάς, το να σκέφτεσαι σημαίνει να κάνεις λάθος.

Be rich: τόσα να γράψω που δεν ξέρω από που να ξεκινήσω. Τα χρήματα ναι σου κάνουν πιο εύκολη τη ζωή απλά είναι μόνο ένας αριθμός σε μία εξίσωση με πολλές μεταβλητές. Γιατί να μη βάλεις ως x την πραγματική φιλία? Γιατί να μη βάλεις ως y τον έρωτα? Γιατί να μη βάλεις ως z τη Ζωή.

Εγώ λέω just BE YOU!


target acquired

Μεγάλωσα....

Κάποτε....

Ονειρευόμουν να γίνω μεγάλος. Να δω τα πράγματα από ψηλά.

Ήθελα να είμαι ανεξάρτητος. Να λογοδοτώ σε εμένα. Να βγαίνω μετά τις 12. Να πίνω. Να βλέπω τηλεόραση όποτε θέλω.

Να βρίσκομαι μόνος με εσένα σπίτι, στο δικό μου σπίτι. Να σου μαγειρεύω. Να κοιμάμαι μαζί σου.

Όταν μεγάλωνα θα ζούσα σε ένα ρομαντικό διαμέρισμα στο Παρίσι, σε μια loft στο Manhattan, στο βροχερό Λονδίνο.

Θα γινόμουν τα πρότυπά μου.

Δεν θα είχα να διαβάζω, δεν θα πήγαινα ξανά 8 στο σχολείο. Να μην ξανακάνω αρχαία.

Ήθελα να γίνω διάσημος, να είμαι πετυχημένος, να είμαι πλούσιος.

Θέλω να κάνω ό,τι δεν με άφησες εσύ να κάνω.

Αλλά όταν μεγαλώσεις... όταν μεγαλώσεις θες να ξαναγίνεις παιδί.

Να ζεις ανέμελα χωρίς δεσμεύσεις και περιορισμούς. Να σε φροντίζουν οι άλλοι.

Να μη γνωρίσεις την προστυχιά του ανθρώπου. Να μη νιώθεις πια έκφυλος.

Να μην κρύβεις συναισθήματα, να γελάς, να κλαις, να ζητάς συγγνώμη και να ζηλεύεις.

Η αγάπη ήταν παιδική, αθώα, ανιδιοτελής.

Σήμερα μου λείπει το σπίτι που μεγάλωσα, μου λείπει ο ήλιος και η θάλασσα του νησιού μου, οι βουτιές κάτω από το νερό μέχρι τα πνευμόνια σου να μην αντέχουν άλλο, να πονάς.

Να ακούω rock n' roll να νοιώθω bohem αρτίστας.

Θέλω η χειρουργική να ξαναγίνει το "Λόλα να ένα μήλο".

Τότε ήμουν πετυχημένος, ήμουν πλούσιος, είχα την ευτυχία μου.

Θέλω να κάνω ξανά τα πράγματα που έκανα τότε.

Μου είπες κάποτε "ποτέ δεν είναι αργά να ζήσεις ευτυχισμένα παιδικά χρόνια", ελπίζω να έχεις δίκιο... Μου λείπουν τόσα πολλά.

target acquired

oh! such a sunny n' cold morning!

Πάνω που έλεγα ότι δεν πολύ-νοιώθω το κρύο, πιάσαμε τους 2, γίναμε sorbet και ψάχνω παρέα για partisan_basement σήμερα!

Για το πρωί θέλω να μείνω σπίτι, ψήνω καφέ και pancakes, ανοίγω το iTunes και φορτώνω τη jazz playlist μου. Τα κομμάτια παίζουν ανακατεμένα και τη "Rita Hayworth" στο "Gilda" ακολουθεί η "Nina Simone" που μου ανεβάζει τόσο τη διάθεση... Αλλά με βρίσκω να περιμένω για να ακούσω την άκρως αισθησιακή φωνή τους στο "Dream a little dream of me", στο duet της "Ella Fitzgerald" με τον "Louis Armstrong" και κάπου εκεί βρίσκω την αφορμή και ξεκινώ να γράφω και πάλι.

Εβδομάδα ανακατατάξεων μπορώ να πω.
Χτες βράδυ με καλή παρέα @SpitiMou, ωραίος ο Dj μετά τη 1:30. Μόλις 3 παρά και φεύγω με χαμόγελο, νομίζω δεν έφταιγε η μπύρα, ήταν το άρωμά σου αυτό που με μέθυσε.

Θέλω να κάνω τα πράγματα μόνος μου, δεν έχει πλάκα αλλιώς! Η νέα βδομάδα θα είναι διαφορετικά, γυρνάω στα παλιά, χωρίς να ξεχνώ αυτά που που άφησα πίσω.
"Κριτικό ρεαλισμό και όχι software – hardware."

Βάλτε τείχη, έκαναν λάθος οι Pink Floyd Δεν θα ζήσετε για πολλά χρόνια.

Χρησιμοποιείς, λένε, λιγότερους μυς για να χαμογελάσεις, αλλά είναι η βαρύτητα που σε κρατά σοβαρό, και καλά σοβαρός, είναι εντάξει, αλλά αν σε κρατά στενοχωρημένο κάτι πρέπει να κάνεις. Θα μου πεις δεν μπορείς να γελάς συνέχεια, συμφωνώ είναι παθολογικό, τι σκατά δε σε παίρνει ποτέ τίποτε από κατώ? ok now get over it, and smile once again!. Τελείωσε η playlist, γράφω αργά σήμερα, και φορτώνω "Dj Bootsie" με το "Tango Ronin" και τελειώνω το γράψιμο μου κάπου εδώ. Θέλω καφέ το απόγευμα, άντε ξυπνήστε!

"Ο Μάριος απών. Όμως παράξενα παρών. Εντός του. Σε κάθε κύτταρο. Σε κάθε σκέψη. Σε κάθε κίνηση. Στο μικρό διαμέρισμα και στο ξενοδοχείο. Στην πόλη και το ταξίδι. Παντού…."
"Ο Μάριος εραστής παντοτινός. Μάνα, πατέρας, φίλος, αδερφός, εξομολόγος, τρέλα του μυαλού, και ίαση της ψυχής."
"Ο Μάριος «Κολασμένος άντρας» για να παραφράσω τον Μπωντλαίρ."
"Ο Μάριος το άλλο μισό."
"Ο Μάριος φενάκη"
"Ο Μάριος του Αρβανιτάκη"

Όχι στις επαναστάσεις, καιρός για διασκέδαση. Πολύ τον έξυπνο κάνω. Σύνελθε. Στο θέμα., ποιο θέμα, δεν θυμάμαι. Ξύλο στο τζάκι, παγώσαμε..!


target acquired

Περί σχέσεων εστί ο λόγος..!

    Δηλαδή τώρα πρέπει να ξυπνήσω... Κάθομαι σε αυτό το κρεβάτι και το πάπλωμα ασήκωτο με κρατάει καθηλωμένο. Ξυπνάω και σκέφτομαι τη χτεσινή μέρα, διασκεδαστική , αρκετά sexy και άκρος καρικατουριστική, με άρωμα βανίλιας και grapefruit (βραδινό, έμαθα ότι είναι και λιποδιαλυτικό... Μαμά μη βρίσεις δεν θα χάσω άλλα). Ξυπνάω και σκέφτομαι τον ήλιο να αντανακλά στα μαλλιά σου, είμαι ρομαντικός ο φλώρος τι να κάνω? ήρθε η ώρα για σχολή και επιτέλους ξυπνάω για τα καλά, εσύ είσαι εκεί, σε ένα περιβάλλον γκρεμισμένων ονείρων και γκρίζας καθημερινότητας και με αγνοείς. Αυτό μου αρέσει, αύριο party (quite passé) στη σχολή και ελπίζω να σε δω εκεί να σου μιλήσω και να μου γυρίσεις την πλάτη, ή μήπως να σου μιλήσω και να γύρεις πάνω μου? Αλλά ήσουν εκεί σε κοίταξα και μου το ανταπέδωσεις, πάγωσα και μέχρι να έρθω δίπλα σου έχεις φύγει... Βαρέθηκα να δίνω εγώ, το έχω ξαναπεί δεν θα ασχοληθώ. Υπάρχει και το αύριο!
    Παράξενα τα στάδια μιας σχέσης... Με εξιτάρει το ηδονικό "παιχνίδι" και το επιδιώκω, νοιώθω πάλι παιδί να σε κυνηγώ, αλλά και πάλι όχι, αυτό που σκέφτομαι εκείνη τη στιγμή δεν είναι καθόλου παιδικό, βλέποντάς το από μακριά μάλλον άρρωστο θα το έλεγες. Και όταν αυτό το "παιχνίδι τελειώσει και κερδίσεις πρέπει να είναι κάτι ζωντανό και παράφορο για να αντέξεις. Κάπου σε αυτή τη στιγμή έρχεται ο έρωτας... όχι, όχι το sex αυτό έρχεται με τη λήξη του παιχνιδιού. Και ο έρωτας είναι εκεί μένει, μέχρι να έρθει η μέρα που ξεκινάς να ψιλιάζεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά και αναρωτιέσαι τι κάνω εγώ εδώ... Αλλά αυτή η στιγμή θα έρθει πολλές μέρες μετά, και καλά αν μπορέσεις να δεις καθαρά. αλλά μπλέκεται ο πούστης ο εγωισμός και ξεκινάς να ψάχνεσαι. Εκεί, βιάστηκα, λες ΤΈΛΟΣ... Το λάθος όμως θα είναι δικό σου και κανενός άλλου το αν θα το μετανιώσεις ή θα γεμίσεις ψέματα τον εαυτό σου για να ελαφρύνεις τη μαύρη, δύσοσμη ψυχή σου από τις τύψεις.
    Τώρα πάλι προτιμώ το one night stand, καλύτερα μάλλον το one month stand πρέπει να με κερδίσεις για να το ξεπεράσεις αυτό, δύσκολο but not inevitable, ίσως και να το κατάφερες και να μην το ξέρω! Ωραία μου ξεκίνησε αυτη η βδομάδα, και ακόμα πιο ωραίο το χτεσινό απόγευμα ;-) , μάλλον θα αναιρέσω τα παραπάνω...
"Στην αρχή επαναστατούσα, μετά συμβιβάστηκα, τώρα καταλαβαίνω"  νομίζω θα το κλέψω, μου αρέσει!

                          

target acquired

Too much bad karma..!

Ωραίο το πρωινό μου σήμερα, τοσταρισμένο ψωμί με παρμεζάνα και μια πεντάδα brandy biscuits από το cookie man κατάλοιπα της προχτεσινής νύχτας.

Επεισοδιακό το σήμερα αλλά είναι από τις μέρες που δεν θα ξεχάσεις την κάθε στιγμή που πέρασε, από αυτές που λες ήρθε για να μου γαμήσει τη ψυχολογία που προσπαθώ να διορθώσω μέρες τώρα, είναι από τις μέρες που σου αλλάζουν την κοσμοθεωρία και αρχίζεις να βλέπεις τους ανθρώπους αλλιώς.

Ήθελα να πιστεύω στην ανυπαρξία των κακών ανθρώπων και προθέσεων, έβλεπα το καλό σε όλους, πες με αφελή, πες με ευκολόπιστο, πες με κυνηγό ιδανικών.

Ψέματα! Αυτός που θα σου βάλει το μαχαίρι στο λαιμό, αυτός που θα σε ματώσει, έρχεται για να επαναπρογραμματίσει την οπτική σου γωνία.

Θα είναι το junkie έξω από τις σχολές? Θα είναι αυτός που αγαπούσες? Θα είναι ο φίλος που σε έκανε να κλάψεις?
μπορώ να συνεχίσω για ώρες αλλά δε θέλω, δε μου αρέσει να κατηγορώ ανθρώπους...

Και σκέφτεσαι ότι πρέπει να σκληρήνεις λίγο (toughen up που λένε), ότι όλα συμβαίνουν για κάτι καλύτερο. Είναι όλα γεγονότα που γίνονται για να αλλάξει η ζωή σου, αλλάζεις χαρακτήρα και δες το θετικά είναι για το καλύτερο.  
Αφήνεις πίσω το ρομάντζο και περιμένεις τον έρωτα (ίσως εσένα που δεν ξέρω), διαγράφεις το φίλο που σε πονά και βγαίνεις πρωί πρωί στη Ζεύξιδος με αντάξιους ανθρώπους για να περάσεις καλά.

Too much bad karma και δεν ξέρω που μπορεί να το μάζεψα.

target acquired

Christmas WTF??

Ωραία η μέρα σήμερα, ξύπνησα χαμογελώντας και πακέταρα ποδιά, ανιχνευτήρες και κάθε λογής οδοντο-πράγματα στη τσάντα, πήρα και το βιβλίο που μου πρότεινες, μπας και το νοσοκομείο δεν παλεύεται, μη γελάς, έχει πλάκα να διαβάζεις φιλοσοφία (No offence αλλά φιλοσοφική θα αυτοκτονούσα).

Έφυγα  τρέχοντας με την παραφορτωμένη τσάντα να κουδουνίζει μπας και προλάβω την τράπεζα... και εκεί που κατεβαίνω την Ικτίνου και μασουλάω τα μπισκότα μου, το συνειδητοποιώ, πράγμα ανεκδιήγητο... Μπήκε ο Δεκέμβρης (το ξέχασα... Καλό μήνα παιδιά.!) και μαζί του ήρθε και το φθινόπωρο (Έλεος πόσο λάθος μπορεί να ακούγεται αυτό).

Περιμένω να έρθει ο χειμώνας αλλά που?

Το φθινόπωρο, φαίνεται στα λιγοστά παρτέρια της Θεσσαλονίκης.  Υπάρχουν ακόμα γωνιές στην πόλη που σου υπενθυμίζουν τις εποχές.  Αύριο λέει θα πέσει η θερμοκρασία, εγώ λέω αμήν, και κατεβάζω τα κασκόλ μου από το πάνω ράφι.

22 μέρες έμειναν και το facebook (σύγχρονο βαποράκι κοινωνικοποίησης, no judge λες και εγώ δεν πεθαίνω με τις ώρες) γέμισε αντίστροφες μετρήσεις για να γυρίσεις σπίτι. Θέλω να το πω και εγώ "20 more to go", αλλά θα το σχολιάσεις εσύ που έγραψες το ίδιο ακριβώς μόλις μια βδομάδα πριν, και πίστεψε με θα σε στολίσω μέρες που έρχονται :@.

Δεν περιμένω τα Χριστούγεννα για τα "Χριστούγεννα". Αυτό που περιμένω είναι να ξαναδώ τους φίλους μου, να πιω ένα διπλό ελληνικό σε εκείνο το καφέ που λατρεύω. Περιμένω τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, περιμένω να δω τους γονείς μου, να μετρήσω αντίστροφα, να παίξω πόκερ και μπιρίμπα, να βγω μέχρι τις 10 μπας και βλέπω για να γυρίσω σπίτι.


Ωραίος μήνας αυτός ο Δεκέμβρης, ο χρόνος φτάνει στο τέλος του και εσύ ξεκινάς να τρέχεις. Τρέχεις για την εξεταστική, για τα ψώνια των Χριστουγέννων, για να κλείσεις ανοιχτούς λογαριασμούς. Βιάζεσαι να κάνεις πράγματα που δεν πρόλαβες πράγματα που ήθελες και μόλις 11 μήνες πριν τα έγραψες κάπου στα to do list στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Ο Δεκέμβρης μου αρέσει, ο νέος χρόνος έρχεται για να ξεπλύνει ότι λέρωσε ο παλιός, και άφησε πολύ βρωμιά το δίχως άλλο.

Καλό μας μήνα, καλό φθινόπωρο και καλό χειμώνα (να δούμε τι θα μας ξημερώσει αύριο σήμερα πέρασα καλά, νομίζω άγγιξα την ευτυχία για μία μέρα ακόμα!)


target acquired

a pursuit to happiness!

Ξυπνάω σήμερα και νοιώθω καλά. Δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι, κάθομαι λίγο ακόμα. Σηκώθηκα χαμογελώ και ξεκινώ να ψήνω καφέ, ανοίγω το laptop και δηλώνω παρών στο facebook, τσεκάρω το profile σου, μου χαμογελάς και ξεκινώ να γράφω.

Χτες δε σου μίλησα, αλλά σήμερα θέλω να σου πω πολλά. Είμαι χαρούμενος και μάλλον ευτυχισμένος τώρα η μέρα πως θα προχωρήσει δεν ξέρω...

Φρεσκοπλυμένα σεντόνια, χαμογελαστοί άνθρωποι, καλός καιρός, φίλοι στο δρόμο, το δεκάρι στην Πέριο 2.

Η ευτυχία είναι πράγμα παράξενο, που κρύβεται στις πιο μικρές πτυχές της ζωής μας. Πράγμα ανέφικτο να την πετύχεις, ένα ατέρμονο κυνηγητό αυτής. Ξέρεις ότι θα την πιάσεις κάπου στη γωνία, εκεί που δεν το περιμένεις, αλλά δεν θα είναι για πολύ, θα θέσεις νέο στόχο και πάλι θα ξεκινήσεις να τρέχεις.

Το άρωμα του ψωμιού στο δρόμο, gourmet φαγητό, σαγκρίες, λευκά κρασιά, σαμπάνια.

Σαν μία πλατωνική θεωρεία, η ευτυχία κρύβεται στις 5 σου αισθήσεις, στον έρωτα και στην παρέα σου. Υπάρχουν πολλές θεωρίες για την ευτυχία αυτή η ηδονική και η χρησιμοθηρική. Δεν πρέπει να σε ικανοποιεί μόνο η χαρά και η απόλαυση αλλά ούτε και να κυνηγάς το όφελος σου για νοιώσεις ευτυχής. Σκοπός του ανθρώπου είναι η πνευματική και η ηθική του τελείωση τίποτε από τα παραπάνω, και για να τα πετύχεις όλα αυτά απελευθερώσου.

Ένας διπλός capuccino στο pastaflwradarling με καλή παρέα, οι συνομιλίες με τον Β., η ταινία προχτές το βραδύ, να σε αγαπούν.

Μη σκέφτεσαι τι θα γίνει αύριο, ρίσκαρε, μην κρύβεσαι, γράψε τη ζωή λίγο στα "φρύδια" σου. Το ξέρω είναι δύσκολο θα έρθουν στιγμές που το χαμόγελο θα σπάσει και θα φανεί ένα μισητό πρόσωπο από πίσω, αλλά μην κωλώσεις ξεκίνα ξανά, κανείς δεν έκανε ποδήλατο με την πρώτη. Ούτε εγώ το έχω καταφέρει ακόμα. Αλλά ήταν αυτό το τηλέφωνο χτες το βράδυ που με έκανε να χαμογελάσω ξανά!


target acquired

Sorry??

Είναι κάποιες στιγμές που λες λυπάμαι. Είμαι μικρός και κάποια πράγματα δεν μπορώ να τα προβλέψω ή και πάλι μπορώ αλλά δεν θέλω και πείθω τον εαυτό μου για το πρώτο. Λυπάμαι και έχω λυπηθεί για πολλά πράγματα στη ζωή μου.

Λυπάμαι για αυτόν τον χαμένο έρωτα, λυπάμαι που δεν μπορώ να ζήσω εκεί που ανήκω παρά μόνο κουβαλάω αυτή την πλαστική μου ταυτότητα, "μετανάστης" χαμένος.

Έχω μιλήσει πολλές φορές άσχημα σε άλλους ανθρώπους και το μετάνιωσα, δεν θέλω να θίξω τον υπαίτιο. Είναι μερικές φορές η ειλικρίνεια που έρχεται να πληγώσει εσένα.

Λυπάμαι που φώναξα "πως είσαι έτσι" ή "καθρέφτη έχεις στο σπίτι σου?", λυπάμαι που δεν σκέφτηκα εσένα πριν μιλήσω.

Δε μου φτάνει όμως αυτό, υπάρχουν φορές που δεν μίλησα και λυπάμαι για αυτό. Όλοι κρατάμε κρυμμένα μυστικά που θα πληγώσουν ανθρώπους που αγαπάμε.

Έπρεπε να πω ευχαριστώ και δεν το έκανα, έπρεπε να καταλάβω τι ήθελες να μου πεις, λυπάμαι που δεν είπα σ' αγαπώ.

    Έρχονται πάλι στιγμές που δεν μετανιώνω για τίποτα, είχα δίκιο, το ξέρεις και σου άξιζε. Σε είπα ψώνιο και το πίστευα, πιστεύω ότι είσαι χαζή και εσύ μαλάκας, ίσως αναθεωρήσω κάποια στιγμή. Όταν με σκούντησες για να με χαιρετίσεις σήμερα το βράδυ σοκαρίστικα,ίσως ήταν η όλη ατμόσαφαιρα του πάρτυ αλλά τα κατάφερες από αύριο δεν θα σε λούζει κρύα απαξίωση, θα σου χαμογελώ, το κέρδισες.

    Πάλι λυπάμαι για τον εαυτό μου, μήπως δεν πιέστηκα αρκετά και βρίσκομαι εδώ? Λυπάμαι που δεν ήμουν άξιος ως φίλος. Θα ήθελα να πιστεύω πως έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Αλλά λυπάμαι και εσένα. Εσένα που αγαπάς παράφορα και δεν το βλέπεις, εσένα που αναλώνεσαι σε πράγματα ανούσια, υλικά και καθημερινά, εσένα που δε σκέφτεσαι, εσένα που δε χαμογελάς.

    Γράφω εδώ για να ζητήσω συγγνώμη από τη Βάσω, τη Βαλασία την Κατερίνα και την Κυριακή, τη Μαρία, την Ελευθερία και την Ειρήνη, τη Χριστίνα την Άννα, την Ελένη, την Εύη τη Σταυρούλα και την Όλγα, το Μανώλη, το Γεράσιμο και τον Αστέριο, το Γιάννη, το Θανάση και το Βασίλη, από τους γονείς μου, τους φίλους μου και εσένα. Συγγνώμη που άργησα να το πω, αλλά...
  Συγγνώμη!



target acquired

Getting started..!

Είμαι εδώ, ειμαί φοιτητής στη Θεσσαλονίκη και εδώ και καιρό σκέφτομαι να ξεκινήσω αυτό το "project". Είμαι ο Ελεύθερος Σκοπευτής και σας παρακολουθώ, στοχεύω και θα χτυπήσω. Δεν θα γράφω μόνο εγώ, έχω παρέα και έχουμε πολλα να πούμε. Σκοπός μου είναι να μιλήσω και να πω για όλα αυτά που έχω κρατήσει μέσα μου, να σατυρίσω καταστάσεις, να γράψω για συναισθήματα και για τη ζωή μου στην πόλη.

Σας καλησπερίζω και ευελπιστώ να σας ικανοποιήσω,

target aquired