Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Πολίτης του κόσμου..!


Τον τελευταίο καιρό κάπως έτσι μπορώ να με ορίσω...

Νομίζω είμαι από αυτούς τους τύπους που click στη ζωή τους, τους κάνει το travel mode. Για αυτό λοιπόν μετά από μία ανέραστη εξεταστική (μπορείς να το ορίσεις και ως εξεταστική-μπουχέσας) μάζεψα σαν καλός jet setter, χωρίς jet, τα μπογαλάκια μου και έφυγα από τη Θεσσαλονίκη.
Γυρνάω σε μια βδόμαδα παίδες και ελπίζω να έχω μαζέψει πολλά για να γράψω... Το melancholy mood μου έχει αρχίσει να πηγαίνει περίπατο, μη βλέπεις αυτή την τελευταία μου ανάρτηση ήταν γραμμένη προ πολλού και δεν ήθελα να πάει χαμένη... Σε αυτό το όλο attitude του Φεβρουαρίου και του μήνα πριν μπορώ να πω ότι τα ταξιδάκια και η καλή παρέα έπαιξαν ρόλο. Λοιποί παθολογικά μελαγχολικοί να το δοκιμάσετε και εσείς σας το συνιστώ  it works for me αν και το κόκκινο κρασί μου δε θα το αφήσω ποτέ στην άκρη.

Ξέφυγα πάλι, δεύτερη μέρα μέσα στο αεροπλάνο...! 
Χτες Αθήνα και τώρα με πετυχαίνετε να τρώω το croissant  μου στο δρόμο για την αιώνια πόλη. Εγώ γράφω στο οπισθόφυλλο από τη δίκη του Κάφκα (το παίζω και ψευδοκουλτούρα τρομάρα μου, αλλά μου αρέσει πλάκα πλάκα το story) και ο δίπλα μου στο ipad πιο δίπλα η αδερφή μου φτάνει στο δέκατο τρίτο όνειρο και τους ζηλεύω και τους δύο. 

Μόλις ήπια και το χυμό μου και συνεχίζω να γράφω. Το χτεσινό βράδυ στην Πρωτεύουσα θα το έλεγα αναπάντεχο.. Όχι με τον τρόπο που υπολογίζεις να εξελιχθεί μια βραδινή έξοδος, νομίζω ξεπέρασα τα όρια μου (πάλι :P).! Για προχτές δεν έχω λόγια νομίζω... κάθε τέλος εξεταστικής και καλύτερο.

Τα ταξίδια μετά την εξεταστική νομίζω θα τα καθιερώσω. Σήμερα θα αρκεστώ σε μια νυχτερινή βόλτα στο ιστρορικό κέντρο για να χαζέψω κόσμο, spaghetti con pomodorini e mozzarella di bufala σε αγαπημένο μαγαζί (il brillo parlante και σας το συνιστώ ακρίτως!!) και ένα strawberry tiramishu για να ικανοποιήσω το vanity μου. Για πιο αργά δεν παίρνω κανένα όρκο..!

Έφυγα παίδες, δεσμεύομαι για photos και περισσότερες περιγραφές. Νομίζω θα μετονομαστώ σε ελεύθερος ξεναγός.



target acquired

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Like a circus clown...


Αναμνήσεις μιας νύχτας...

Είναι το τρίτο, το τρίτο κατα σειρά βράδυ που δε γυρνάς σπίτι σου.
Φυτοζωείς, ως emotional junkie μια πόρνη της ευτυχίας, ξεπαρθενεύεσαι για να βρεις αυτή την ψευδοευτυχία, όπου βρεθείς. Χαρά πράγμα τόσο αλλιώτικο και διαφορετικό από την πολυπόθητη ευτυχία. Δε μπορώ να διαβάσω για ακόμα ένα βράδυ, οι μέρες πλησιάζουν και το μόνο που καταλαγιάζει στο μυαλό μου είναι το μεθυστικό άρωμα τριγύρω μου. Καμένο κερί, κόκκινο, σαν αίμα φρέσκο, άγριου φονικού, το κρασί στο ποτήρι μου, δεν το θέλω γλυκό απόψε.


Δεν μπορώ να αποφασίσω πλέον για τον εαυτό μου.
Ξέρω τι μου αρέσει, ξέρω τι θέλω. Τραγικό να ξέρεις τι πραγματικά θες, τρελός από πόθο και να μη μπορείς να το αποκτήσεις. Άλλο ένα βράδυ ξεχνιέμαι ανάμεσα στα πόδια της και όλα γύρω μου να θολώνουν μέχρι να ξαναξημερώσει μέσα μου.

Είναι όμως πόθος? δεν ξέρω τι είναι. Τι είναι πόθος? τι είναι πάθος? Ιδέα και απορία σφηνωμένη βαθιά στο σαθρό πλέον μυαλό μου, καθαρή δημιουργία. Θέλω να κάνω τον πόθο μου πάθος. Έννοιες σχετικές, μεταξύ μας ήθελα να είναι πάθος, ο πόθος αναμιγνύει περισσότερα συναισθήματα. Δε θέλω άλλο συναίσθημα, όσο και να πεθαίνω για την καθημερινή μου δόση. Ένα πάθος πεθαίνει έτσι απλά. Ο πόθος όμως, ο πόθος θα είναι αυτός που μαζί του σε λίμνη βαθιά θα τραβά και εσένα, να σε αφήνει να πασχίζεις για να ανέβεις στην επιφάνεια. Όταν το οξυγόνο σου τελειώσει, παρακαλάς να ήταν πάθος, εκεί ανασαίνεις ξανά... μα και πάλι είναι πόθος ή είναι πάθος?
Ακόμα ένα βράδυ ξεπορτίζω, φορώ πάνω μου ότι βρω μπροστά μου. Είναι που μέχρι να χτυπήσει το τηλέφωνο πεθαίνω, νεκρός πάνω από βδομάδα να σαπίζω στα μάτια μου. Παράξενα χέρια να με τραβούν για να επανέλθω, φρέσκος αέρας στα πνευμόνια μου, και ακόμα ένα ποτήρι κρασί στο χέρι. Λίγες είναι αυτές οι μέρες, και τρέχω να προλάβω τη χαρά μιας πάλαι πότε ένδοξης εποχής, Jazz, θρυλικά συγκροτήματα και "τρελοί" άνθρωποι να τρέχουν στους δρόμους αυτούς.

Κουβαλούν μια τρέλα διαφορετική, δεν είναι η τρέλα του μυαλού, δεν είναι η τρέλα ενός επικείμενου καρναβαλιού. Τρέλα, μέθης, μέθης για ζωή, μέθης από τη ζωή. Δεν χρειάζεται να πιεις πολύ, ένα ποτήρι αρκεί, ενα ποτήρι γεμάτο αναμνήσεις, γεμάτο φίλους, γεμάτο έρωτα. Στο ράδιο Kurt Maloo και Afterglow να ψιθυρίζει Dance Dance Dance like no tomorrow. Φορώ τη μάσκα σου και φεύγω.



target acquired

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

study mode...


Κωμικοτραγικές οι καταστάσεις στο αναγνωστήριο του Α.Π.Θ. Ναι εκεί διαβάζω, καθημερινώς και αδιαλείπτως (ο φλώρος ο ίδιος).
Ο δίπλα μου κλέβει τον αέρα και εγώ πάω να σκάσω...
Ο παραδίπλα τις θέσεις.. Γιατί μωρέ; τις θέσεις που τις βάζεις; Αυτό που πλακώνουμε από τις 9 μπας και βρούμε τίποτα εκεί πίσω πίσω και αριστερά δεν υπάρχει...
Αλλά έλα μωρέ πλάκα έχει, να περνά η ώρα μας. Ωραίος ο κόσμος πάνω από όλα ;-) να κόβει βόλτες πάνω κάτω μπροστά μας και εμείς να χάσκουμε να κοιτάμε σαν χαζά...
Αυτό που όλη η Θεσσαλονίκη έχει γεμίσει απεγνωσμένες/απεγνωσμένους να στοιβάζονται σωρηδόν απέναντι από οτιδήποτε ωραίο και να το κοιτούν δε μπορώ να το καταλάβω... People must have some sex... or just people need more sex!!

Και εγώ να δίνω μάθημα και να μη μου καίγεται καρφί...
Βιβλία κλειστά από νωρίς ένα ποτήρι ζεστό τσάι (ο δρόμος του τσαγιού δεν παίζεται τρία χρόνια εδώ στα βόρεια και ακόμα το κατατάσσω στο top 5 των γαστριμαργικών μαγαζιών εδώ). Λίγο chat στο facebook και στο skype μέχρι το τσάι να γίνει μαυροδάφνη πατρών...
Στο στέρεο να βάζω το Σαμποτάζ της Λένας Πλάτωνος και να τραγουδάω σε ένα τελείως psycho φόντο. Μέχρι να πεθάνω από τη μελαγχολία και λίγο πριν πέσω στην κατάθλιψη βάζω Parov Stelar και χορεύω... Η μαυροδάφνη τέλειωσε εγώ νύσταξα και πάω για ύπνο. Έχω και θέσεις να πιάσω αύριο σε αυτό το αναγνωστήριο!
Και για όσους ξέρουν "κάθε πρωί μαζί με εμένα ξυπνάει και η ζούγκλα". Ας ακούσω Feeling Good Inc by Gorillaz μέχρι να κοιμηθώ.

Και ναι είμαι ακόμα στη μέση αυτής. Υπομονή φίλοι λοιποί φοιτητές θα την παλέψουμε και αυτή την εξεταστική. Ρωτάς με στόμφο "Γιατί" και σου λέω "Ναι".  Από τους υπόλλοιπους ζητούμε μονάχα τη συμπαράσταση και την υπομονή τους...

Αφιερωμένο το παρακάτω τραγουδάκι για τις μέρες αυτές!





(Αυτό το κείμενο δε μου άρεσε και πολύ το δηλώνω από τώρα)






target acquired