Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Περί σχέσεων εστί ο λόγος..!

    Δηλαδή τώρα πρέπει να ξυπνήσω... Κάθομαι σε αυτό το κρεβάτι και το πάπλωμα ασήκωτο με κρατάει καθηλωμένο. Ξυπνάω και σκέφτομαι τη χτεσινή μέρα, διασκεδαστική , αρκετά sexy και άκρος καρικατουριστική, με άρωμα βανίλιας και grapefruit (βραδινό, έμαθα ότι είναι και λιποδιαλυτικό... Μαμά μη βρίσεις δεν θα χάσω άλλα). Ξυπνάω και σκέφτομαι τον ήλιο να αντανακλά στα μαλλιά σου, είμαι ρομαντικός ο φλώρος τι να κάνω? ήρθε η ώρα για σχολή και επιτέλους ξυπνάω για τα καλά, εσύ είσαι εκεί, σε ένα περιβάλλον γκρεμισμένων ονείρων και γκρίζας καθημερινότητας και με αγνοείς. Αυτό μου αρέσει, αύριο party (quite passé) στη σχολή και ελπίζω να σε δω εκεί να σου μιλήσω και να μου γυρίσεις την πλάτη, ή μήπως να σου μιλήσω και να γύρεις πάνω μου? Αλλά ήσουν εκεί σε κοίταξα και μου το ανταπέδωσεις, πάγωσα και μέχρι να έρθω δίπλα σου έχεις φύγει... Βαρέθηκα να δίνω εγώ, το έχω ξαναπεί δεν θα ασχοληθώ. Υπάρχει και το αύριο!
    Παράξενα τα στάδια μιας σχέσης... Με εξιτάρει το ηδονικό "παιχνίδι" και το επιδιώκω, νοιώθω πάλι παιδί να σε κυνηγώ, αλλά και πάλι όχι, αυτό που σκέφτομαι εκείνη τη στιγμή δεν είναι καθόλου παιδικό, βλέποντάς το από μακριά μάλλον άρρωστο θα το έλεγες. Και όταν αυτό το "παιχνίδι τελειώσει και κερδίσεις πρέπει να είναι κάτι ζωντανό και παράφορο για να αντέξεις. Κάπου σε αυτή τη στιγμή έρχεται ο έρωτας... όχι, όχι το sex αυτό έρχεται με τη λήξη του παιχνιδιού. Και ο έρωτας είναι εκεί μένει, μέχρι να έρθει η μέρα που ξεκινάς να ψιλιάζεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά και αναρωτιέσαι τι κάνω εγώ εδώ... Αλλά αυτή η στιγμή θα έρθει πολλές μέρες μετά, και καλά αν μπορέσεις να δεις καθαρά. αλλά μπλέκεται ο πούστης ο εγωισμός και ξεκινάς να ψάχνεσαι. Εκεί, βιάστηκα, λες ΤΈΛΟΣ... Το λάθος όμως θα είναι δικό σου και κανενός άλλου το αν θα το μετανιώσεις ή θα γεμίσεις ψέματα τον εαυτό σου για να ελαφρύνεις τη μαύρη, δύσοσμη ψυχή σου από τις τύψεις.
    Τώρα πάλι προτιμώ το one night stand, καλύτερα μάλλον το one month stand πρέπει να με κερδίσεις για να το ξεπεράσεις αυτό, δύσκολο but not inevitable, ίσως και να το κατάφερες και να μην το ξέρω! Ωραία μου ξεκίνησε αυτη η βδομάδα, και ακόμα πιο ωραίο το χτεσινό απόγευμα ;-) , μάλλον θα αναιρέσω τα παραπάνω...
"Στην αρχή επαναστατούσα, μετά συμβιβάστηκα, τώρα καταλαβαίνω"  νομίζω θα το κλέψω, μου αρέσει!

                          

target acquired

2 σχόλια:

  1. Δεν θα 'πρεπε να 'ταν παιχνίδι. Θα 'πρεπε να 'ταν σαν ξημέρωμα.

    Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @K. Σε ευχαριστώ πολύ για την παρατήρησή σου.
    Δε θέλω να κρατάει όσο ένα ξημέρωμα, δεν μου αρκεί.

    Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή