we do cook!

of course we do my lady! αφού μαγειρεύει όλη η Ελλάδα δε θα μαγειρέψω εγω? (πεθάναμε στις εκπομπές μαγειρικής. houston καλεί δημιουργικότητα στην τηλεόραση..! κανεις??)

Εν αναμονή επισκέψεων της αγαπημένης Praline και της αδερφή της στην πόλη μου είπα να γράψω κάτι σχετικό με το θέμα, επειδή δεν το πολυέχω τελευταία στο γράψιμο, η εξεταστική με έχει πεθάνει και η μελαγχολία έχει πάει κατά διαβόλου, ορίζω ως θέμα μου γενικά και αόριστα ΦΑΓΗΤΌ.

φαγητό λοιπόν!
πάνε 3 σχεδόν χρόνια που ήρθα στη Θεσσαλονίκη και πολλά άλλαξαν από τότε... Ήμουν λάτρης του καλού φαγητού και θα είμαι νομίζω για πάντα.
Θεσσαλονίκη=φαγητό μου έλεγαν και χαζογελούσα μικρό παιδί... Αυτό το φαγητό ακόμα το ψάχνω.
Δε μπορείς, όπως και να το κάνεις, να αναδείξεις το φαγητό μιας πόλης βασισμένος σε 10 πολύ καλά εστιατόρια, σαφώς και αν έχει 20 εστιατόρια όλη η πόλη μπορείς αλλά όταν σε κάθε τετράγωνο βλέπεις και 3 ε! όχι φιλαράκο...
Αστικός μύθος και κατέρρευσε.

Για αυτό ξεκίνησα να εξασκώ το ταλέντο μου! Ακόμα μετανιώνω που δε γράφτηκα παράλληλα με τη σχολή και σε μια μαγείρων (πφφφ μελαγχόλησα.. αλλά κάποτε θα το κάνω maybe in London or Paris baby!)
Τα delicatessen της πόλης, το μανάβικο από κάτω και η ψαραγορά έχουν γίνει από τα hot spots της καθημερινότητας μου. Χτες mozzarella bufala, roquefort και chevre, prosciutto crudo, σχοινόπρασο, βασιλικός και φρέσκα ντοματίνια, ένα χαμογελαστό λαυράκι μερικά λεμόνια και αχλάδια μάραθος και ρόκα, ίσα ίσα για να ικανοποιήσω το μαγειρικό μου οίστρο της εβδομάδας. Συμπληρωματικά ψώνια βασικών συστατικών κάνω καθημερινώς δε λέω...

Σήμερα λέω να κάνω και κάτι μπισκότα!
Life in the kitchen is fun! Μου αρέσει να φαντάζομαι όλα αυτά τα υλικά και το πως μπορούν να δέσουν μεταξύ τους, να ταιριάζω ένα καλό κρασί με αυτά στο τέλος και να απολαμβάνω το γεύμα μου. Οι μυρωδιές της κουζίνας με εξιτάρουν. Μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους να μαγειρεύουν, να κάθομαι στον καναπέ μου, να κρυφοκοιτάζω τι κάνεις, και να μου χαμογελάς, να ψάχνω τι μπαχαρικά έβαλες μέσα στο άρωμα του πιάτου μπροστά μου. Αγαπάω νομίζω τους ανθρώπους που με βλέπουν και αυτοί όταν μαγειρεύω. Οι άνθρωποι στην κουζίνα είναι γεμάτοι ενέργεια, μια μεθυστική ενέργεια. Δε μπορώ να το εξηγήσω. Τελικά μάλλον αυτό είναι το "πάθος" .
Μου αρέσουν τα μπαχαρικά, μπορούν να πουν πολλά για ένα άνθρωπο. Είναι αυτά που θα ανάγουν κάτι κοινότυπο σε κάτι εκρηκτικό σε ένα θρίαμβο ή σε μια παταγώδη αποτυχία.


Σταματώ εδώ γιατί θα το κάνουμε πολίτικη κουζίνα εδώ μέσα και θα χάσω το χαρακτήρα μου. Στο κάτω κάτω μελαγχολικά ξεκινήσαμε (έλα που δεν είμαι στο mood τελευταία, αλλά πάλι καλά που έχω κάτι κομμάτια φυλαγμένα από τα Χριστούγεννα)

P.S. men do cook better than women (it is a fact)

target acquired