Κυριακή 3 Απριλίου 2011

για μια ψυχολογία, ένα γέλιο και εγώ



-κάπως έτσι το φαντάζομαι
-κυριούλης γερασμένος
-με γαλάζια κελεμπία και αξύριστα γκρίζα μούσια
-κάθεται σε αυτό το παγκάκι
-ποιο παγκάκι;
-εκείνο μωρέ στο λόφο πάνω από την πόλη
-γιατι;
-γιατί του αρέσει, του αρέσει να μας κοιτά από ψιλά και να γελάει

ώρες ώρες κοιτάω τον ουρανό και σκέφτομαι
δεν είμαι ένα τίποτα μπροστά σε αυτό που υπάρχει
πρέπει να κοιτάω τα αστέρια λίγο πιο συχνά
όχι τίποτα έφτασα να νιώθω μικρός τελευταία
οκ ίσως και να είμαι δε μπορώ να το κρίνω εγώ αυτό

-τι τι κάνει αυτός στο λόφο;
-γελάει δε σου είπα;
-μας ψεκάζει κομπλεξισμό ώρες ώρες
-καλά πες το μαλάκινση αν δε σου αρέσει ο κομπλεξισμός, εμένα το ίδιο μου κάνει

συγκεχυμένες οι σκέψεις μου σήμερα και δε ξέρω αν μπορώ να γράψω
αυτό είναι μια προσπάθεια
τι είναι τα προβλήματα μου μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν γύρω μου
ακούω Tareq και τρώω μπισκότα
οι φίλοι μου θα έρθουν σε λίγο
λίγο ακόμα και θα πάω εγώ
11 μου είπαν

-ναι και εγώ γελάω
-γελάω γιατί είμαι κομπλεξικός
-δε με πείθεις
-έτσι με βλέπω τι να σου πω
-πρέπει να κλείσω, νυστάζω
-ναι, ok τα λέμε αύριο

σήμερα το βράδυ υπάρχω μόνο εγώ...




target acquired

1 σχόλιο:

  1. ka8e bradu uparxeis mono esu. apla kamia fora afhnoume k allous na mas parakolou8oun h na tous parakolou8oume!
    kala na peraseis loipon!

    ΑπάντησηΔιαγραφή