Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

a simple reconstitution


Είχα συνηθίσει.

Μάλλον για αυτό δεν μπορούσα να καταλάβω.

Θα μπορέσω ποτέ;

Συνθλίβομαι, αλλά λυπάμαι.

Δικό μου το λάθος;

Αυτό με βασανίζει; για αυτό δεν ξεχνώ.

Για εσένα ανθίζουν κόκκινα ρόδα.

Κάθε χτύπος του ρολογιού με τρομάζει. Βόμβα έτοιμη να εκραγεί.

Η δική μου καταστροφή να εκκρεμεί.

Δεν ξέρω αν έπρεπε να τρέξω μακριά σου.

Ίσως τότε να μπορούσα να ξαναγελάσω δυνατά.

Φοβάμαι αυτή την πόλη. Πέρσι δε φοβόμουν.

Θαμπώνομαι από την τρέλα σου.

Ένα άρωμα για να θυμάσαι.

Θέλω να καταλάβω. Δεν ξέρω όμως τι ζητώ να καταλάβω πια.

Περιμένω ένα τηλέφωνο για ένα τελευταίο ποτό.

Περιμένω σφαίρες να με λυτρώσουν.

Περιμένω πως θα μάθω να καταλαβαίνω.

 Ένας νέος εγώ, όπως ήμουν τότε.



target acquired

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου