ίσως και να σε έλεγαν Σοφία

5:45 έδειχνε το ρολόι πάνω από το κεφάλι μου
άλλο ένα βράδυ που δεν έκλεισα μάτι, αυτή τη φορά όμως ένιωθα καλά
μόλις είχες φύγει από το δωμάτιο
άκουγα το νερό να τρέχει και εσένα να ψιλομουρμουρίζεις ένα τραγούδι
κοίταξα το φόρεμα σου δίπλα στο πάτωμα και με έπιασα να σκέφτομαι
για αυτό είμαι εδώ.
δεν ήξερα πότε να σε πλησιάσω. έλεγα στον εαυτό μου περίμενε λίγο ακόμα, δε χάνεις τίποτα, σκέψου το καλύτερα.
περπατούσες πάλι μόνη στο απέναντι πεζοδρόμιο
"ΣΟΦΊΑ"! αφέθηκα, αυτό μου αρκούσε.

όπως σήκωνα τα μάτια μου σε είδα δίπλα στην πόρτα να χαζεύεις
"είσαι αισχρός, το ξέρεις;"
"..."
"με έκανες να έρθω μαζί σου"
"δεν ήθελες;"
"...", "φίλησε με"

το πήρες το φόρεμα από δίπλα μου και έστριψες ένα τσιγάρο
"πότε θα σε ξαναδώ;"
"δεν ξέρω αύριο γυρνάει ο Αλέξης"
"κατάλαβα..."
"πρέπει να φύγω"
ο καπνός σου με έπνιγε, αλλά δε μπορούσα να σταματήσω να σου κλέβω τις ανάσες

ησυχία στο διαμέρισμα, ένα ζευγάρι γόβες μόνο άκουγες να περπατάνε στο πεζοδρόμιο

περίμενα άλλο 1 λεπτό, στις 6 ξημερώνει
μόνο για να (χαμο)γελώ



target acquired